İSABETSİZ VE AYIP!

Duyurular

2017 - 2019 Olağan Genel Kurulu 31 Ocak 2020 Cuma günü saat 18.00'da dernek merkezimizde yapılacaktır. Detaylar için tıklayınız.

Derneğimiz üyesi Sn. Zekeriya ALP; yeni dönem Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu, Merkez Hakem Kurulu Başkanlığı'na seçilmiştir. Kendisini tebrik eder, yeni görevinde başarılar dileriz.

İnşaat Mühendisi A. Naser Şimşek 2. kez Bayrampaşa Belediye Başkan Yardımcılığına seçilmiştir. RUYİAD Yönetim Kurulu olarak kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu uğurda canını veren tüm şehitlerimizi minnet ve şükranla anıyoruz.

15 Mayıs Çarşamba günü; Crowne Plaza Florya "Atrox Restourant'da RUYİAD Geleneksel iftar yemeği düzenleyeceğiz.

Tüm annelerimizin ve anneliği hisseden kadınlarımızın anneler gününü kutluyoruz.

Mübarek Berat kandilinizi kutlar; sağlık, mutluluk ve huzur dolu nice kandiller geçirmenizi dileriz.

İstanbul Ticaret Odası Başkanı Sn. Şekib AVDAGİÇ'i 2 Şubat Cumartesi saat 13.00'te ziyaret edeceğiz. Ziyarete katılacakların Elif Hanım'a 01.02.2019 Cuma saat 14.30 a kadar bilgi vermesi rica olunur.

Bizleri ve çocuklarımızı geleceğe hazırlayan, her zaman en doğru bilgiyi öğretmek için çabalayan tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlarım.

Mevlid Kandilinizi kutlar, huzurlu ve mutlu günlere vesile olmasını dileriz.

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ü, vefatının 80. yıl dönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.

Merhum Alp Ali Şen'e Allah'tan rahmet, Ailesine ve yakınlarına başsağlığı ve sabırlar diliyoruz.

2952

17-06-2011

Prof.Dr.A.İlter TURAN

SİYASET PENCERESİ

Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemi tarihini hepimiz biliriz. Batı karşısında sıradanlaşan yenilgiye çare aranırken, bir grup değişmeye, Batılılaşmaya ihtiyaç olduğunu, karşı bir grup da gerilemenin gelenekten kopuştan kaynaklandığını ileri sürmüştür. İmparatorluğun son yüz yılı, dış mücadeleler kadar, farklı kurtuluş reçeteleri öneren kampların aralarındaki mücadelelerle geçmiştir. Gelişmeler, geleneklere dönülmesini savunanların görüşlerinin iflası ile sonuçlanmış, varlığını sürdürmeyi beceremeyen İmparatorluğun yerini cumhuriyet almıştır. Şayet değişme yanlıları yenik düşselerdi, acaba kaderimiz ne olurdu? Bilinemez ama güçlü cumhuriyet yerine Batı’ya tabi, zayıf bir Orta Doğu ülkesinde yaşamamız muhtemeldi.

Değişen koşullar, sadece toplumları değil, örgütleri, bireyleri değişmeye zorluyor. Yeni koşullara uyum sağlamayı becerebilenler varlıklarını sürüdürüyor, güçlenebiliyor. Bunu beceremeyenler zayıflıyor, küçülüyor, varlıklarını kaybedebiliyorlar. Durum bu kadar açıkken, değişime direnmek, eskinin iadesini istemek rasyonel gözükmüyor. Öyleyse, insanlar neden değişime karşı direniyor, eskiye dönmek istiyorlar? Nedenler muhtelif. Bir kere, insanlar yaptıkları işleri alıştıkları kalıplar içinde yürütmenin kolaylığını severler. Alışkanlıkları kırmak zahmetlidir, gayret gerektirir. Sonra, değişmeye yönelmek, sonuçlarını önceden kestiremediğiniz bir yola girmek demektir, işler rast gitmeyebilir. Mevcut durumun muhafazası, değişmenin sonuçlarının kestirilemezliği karşısında cazip gözükür. Açıklama gücü yüksek bir üçüncü husus daha var. Değişim mutlaka toplumdaki güç dağılımını etkiler. Mevcut durumda güçlü olan bazılarının gücü azalır, diğerlerinin artar. Tabii, burada güç derken, bunun kişilere veya topluluklara sağladığı imkanları, fırsatları, ayrıcalıkları da unutmamak lazım. İnsanlar bulundukları durumdan daha kötüsüne gitmeyi arzulamamaları kadar doğal bir tavır olamaz.

Maksadımın sosyal değişme konusunda teorik bir tartışma açmak olmadığını tahmin etmişsinizdir. Ana muhalefet partimizin yaşadığı tartışmalardan yola çıkarak bir durum değerlendirmesi yapmak istedim. Türkiye siyasi rekabete geçtiğinden beri ciddi bir muhalefet sorunu yaşıyor. Seçmen iktidara genellikle CHP dışında bir parti getiriyor. İktidardaki parti(ler) pek başarılı olmasalar dahi, seçmen CHP’ne, onu tek başına iktidara getirecek kadar güvenemiyor. CHP ancak koalisyon ortağı olabiliyor. CHP 1950’denberi çoğunlu oylarını alarak tek başına iktidar olma şansını yakalamış değil. Son yıllarda seçmen katındaki başarısının (!) genellikle geçmişi aratacak düzeyde seyrettiğini de unutmayalım.

CHP’nin başarı eksikliği pragmatik siyasetin egemen olduğu demokrasi ortamında ideoloji ağırlıklı, seçmenin güncel ihtiyaçlarına duyarsız, daha ziyade devlet kurumlarını kullanarak sonuç almayı öngören yaklaşımından kaynaklandı. Son lider yenilenmesiyle parti ilk defa insanların günlük sorunlarına daha yüksek duyarlılık sergileyen, seçmene gitmekten kaçınmayan bir yola girdi. Çözüm üretme gayreti sergiliyor. Sandıkta da hissedilir bir ilerleme kaydetti. Değişime uyum sağlamakta güçlük çekenler, bu gelişmeyi küçümsüyor, eski günlere dönme çabasına girmiş bulunuyorlar. Böylece Türkiye’yi inandırıcı muhalefetten yoksun bırakmak konusundaki başarılarını herhalde tekrarlamak istiyorlar. Bunu hangi geçmiş başarılarına istinaden yapmak istediklerini bilmiyorum ama yaptıklar isabetsiz ve ayıp.