NATO TOPLANTISI BİR DÖNÜM NOKTASI MI?

Duyurular

2017 - 2019 Olağan Genel Kurulu 31 Ocak 2020 Cuma günü saat 18.00'da dernek merkezimizde yapılacaktır. Detaylar için tıklayınız.

Derneğimiz üyesi Sn. Zekeriya ALP; yeni dönem Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu, Merkez Hakem Kurulu Başkanlığı'na seçilmiştir. Kendisini tebrik eder, yeni görevinde başarılar dileriz.

İnşaat Mühendisi A. Naser Şimşek 2. kez Bayrampaşa Belediye Başkan Yardımcılığına seçilmiştir. RUYİAD Yönetim Kurulu olarak kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu uğurda canını veren tüm şehitlerimizi minnet ve şükranla anıyoruz.

15 Mayıs Çarşamba günü; Crowne Plaza Florya "Atrox Restourant'da RUYİAD Geleneksel iftar yemeği düzenleyeceğiz.

Tüm annelerimizin ve anneliği hisseden kadınlarımızın anneler gününü kutluyoruz.

Mübarek Berat kandilinizi kutlar; sağlık, mutluluk ve huzur dolu nice kandiller geçirmenizi dileriz.

İstanbul Ticaret Odası Başkanı Sn. Şekib AVDAGİÇ'i 2 Şubat Cumartesi saat 13.00'te ziyaret edeceğiz. Ziyarete katılacakların Elif Hanım'a 01.02.2019 Cuma saat 14.30 a kadar bilgi vermesi rica olunur.

Bizleri ve çocuklarımızı geleceğe hazırlayan, her zaman en doğru bilgiyi öğretmek için çabalayan tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlarım.

Mevlid Kandilinizi kutlar, huzurlu ve mutlu günlere vesile olmasını dileriz.

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ü, vefatının 80. yıl dönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.

Merhum Alp Ali Şen'e Allah'tan rahmet, Ailesine ve yakınlarına başsağlığı ve sabırlar diliyoruz.

2929

21-11-2010

Prof.Dr.A.İlter TURAN

SİYASET PENCERESİ

NATO’nun Lisbon toplantısı hem NATO hem Türk dış politikası açısıdan bir dönüm noktası olarak hatırlanmaya adaydır. Şüphesiz, toplantının dönüm noktası olup olmadığı zaman içinde anlaşılır. Alınan kararların hayata geçrilip geçirilmediğine, hangi sonuçların çıktığına bakılması lazımdır. Ancak, kararlara bakılacak olursa, dönüm noktası olmaya aday bir toplantı yaşadığımız kesindir.

Toplantının havası, alınan kararlar, NATO’nın Soğuk Savaşın bitiminden sonra başladığı işlev arayışında yeni bir aşamaya gelindiğini gösteriyor. Artık Sovyet tehdidinin yerini Rusya ile ortaklık almıştır. Rusya, füze kalkanı projesinin hedefi değildir, ortağı olabiliecektir. Acaba projenin hedefi kimdir? Türkiye hedefin isimlendirilmemesini, bunun bir koruma şemsiyesi olduğunu ileri sürmüş ve bunu kabul ettirmiştir ama kasdedilen ülkenin İran olduğu başkaları tarafından ifade edildi. Uzun vadede bu listeye belki Çin dahi eklenecektir. Dünyada güç dağılımı değişmektedir.

Toplantı, Soğuk Savaş sonrası Amerika’nın kendini kaptırdığı dünyayı tek başına yönetme rüyasının da tamamen terkedildiğini gösteriyor. Tabiatiyle, NATO’nun en güçlü ülkesi olarak, Birleşik Devletler ittifakın yönlendirilmesindeki etkin rolünü sürdürecektir. Buna karşılık, “Ben gidiyorum, isteyen peşimden gelsin,” türünden tek başına karar verip uygulama yöntemi bırakılmış, yerini müttefikler arasında mutabakat oluşturma yaklaşımı almıştır.

NATO’nun Soğuk Savaş döneminden sonra daha çok yumuşak güvenlik sorunlarıyla karşılaştığı zaten kabul edilmişti. Bununla beraber, gerek Afganistan’da gerek Irak’ta soruna (Irak’ta sorun neydi, pek anlaşılamadı ama!) silahlı güç kullanımını ön plana alan cevaplar verilmişti. Nizami savaş araçlarıyla gayri-nizami bir mücadelenin kazanılamayacağı, özellikle istikrarlı bir siyasi düzen oluşturulamayacağı artık daha iyi anlaşılmışa benziyor. NATO ülkelerinin kamuoyları da sonucu belli olmayan, büyük kaynak tüketen, can kaybına yol açan mücadeleleri desteklemekte giderek isteksizleşiyor. Görebildiğim kadarıyla, NATO bundan böyle terörü silahlı mücadele yürüterek sonlandırma yerine başka araçlar kullanma yoluna ağırlık tanıyacaktır.

Toplantıda NATO-AB işbirliğinin Kıbrıs tarafından esir alındığı bir defa daha bütün çıplaklığı ile ortaya çıkmıştır. Sorunun bir türlü aşılamaması, kapsamı giderek genişleyecek olan bu zorunlu işbirliğini çıkmaza sokacaktır. Türkiye-AB ilişkilerinde de karşımıza büyük bir engel olarak dikilen bu sorunun bir şekilde giderilmesi gerekiyor. Birleşmiş Milletler nezaretinde yürütülen toplumlararası görüşme çabalarının herhangi bir sonuç vermesi mevcut koşullarda muhtemel görünmüyor. Sorunun çözümü için gerek Kıbrıs Rum Yönetimi’nin gerek Türkiye’nin yeni baskılara maruz kalacağına kesin gözüyle bakılabilir. Böyle ümitler besleseler de, dostlarımızın Türkiye’nin tek taraflı ödün vermeyeceğini anlamaları lazımdır. Mevcut tutumlarıyla çözümü zorlaştırıyorlar.

Son bir husus var. Türkiye, füze kalkanı planını, öngördüğü koşulların karşılanması karşısında kabul etmiştir. Böylece, dış politikada eksen kayması değerlendirmelerinin şimdilik yerinde olmadığı doğrulanmıştır.

Artık varılan anlaşmaların uygulamaya nasıl geçirildiğini bekleyip görmemiz gerekiyor. Toplantının dönüm noktası olup olmadığını o zaman sağlıklı değerlendirebileceğiz.