YOLUMUZU ÇİZMEDEN CİDDİ DÜŞÜNMEK GEREK

Duyurular

2017 - 2019 Olağan Genel Kurulu 31 Ocak 2020 Cuma günü saat 18.00'da dernek merkezimizde yapılacaktır. Detaylar için tıklayınız.

Derneğimiz üyesi Sn. Zekeriya ALP; yeni dönem Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu, Merkez Hakem Kurulu Başkanlığı'na seçilmiştir. Kendisini tebrik eder, yeni görevinde başarılar dileriz.

İnşaat Mühendisi A. Naser Şimşek 2. kez Bayrampaşa Belediye Başkan Yardımcılığına seçilmiştir. RUYİAD Yönetim Kurulu olarak kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu uğurda canını veren tüm şehitlerimizi minnet ve şükranla anıyoruz.

15 Mayıs Çarşamba günü; Crowne Plaza Florya "Atrox Restourant'da RUYİAD Geleneksel iftar yemeği düzenleyeceğiz.

Tüm annelerimizin ve anneliği hisseden kadınlarımızın anneler gününü kutluyoruz.

Mübarek Berat kandilinizi kutlar; sağlık, mutluluk ve huzur dolu nice kandiller geçirmenizi dileriz.

İstanbul Ticaret Odası Başkanı Sn. Şekib AVDAGİÇ'i 2 Şubat Cumartesi saat 13.00'te ziyaret edeceğiz. Ziyarete katılacakların Elif Hanım'a 01.02.2019 Cuma saat 14.30 a kadar bilgi vermesi rica olunur.

Bizleri ve çocuklarımızı geleceğe hazırlayan, her zaman en doğru bilgiyi öğretmek için çabalayan tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlarım.

Mevlid Kandilinizi kutlar, huzurlu ve mutlu günlere vesile olmasını dileriz.

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ü, vefatının 80. yıl dönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.

Merhum Alp Ali Şen'e Allah'tan rahmet, Ailesine ve yakınlarına başsağlığı ve sabırlar diliyoruz.

2499

16-04-2010

Prof.Dr.A.İlter TURAN

SİYASET PENCERESİ

Başkan Obama’nın başkanlığında yürütülen nükleer zirvede çok sayıda yan faaliyet gerçekleşti. Başkan birçok ülkenin lideriyle görüşmeler yaptı. Kimiyle nezaket cümleleri değiş tokuşu yapıldı, kimiyle somut işler konuşuldu. Örneğin, Kazakistan Başkanı Nazarbayev ‘le gerçekleşen görüşmenin faydalı olduğukuşkusuz. Kazakistan’ın nükleer bir iddiası bulunmuyor. Hatta Rusya’nın nükleer stoklarını azaltması Kazakistan’ı rahatlatır. Dolayısıyla Nazarbayev’in Başkan Obama’nın nükleer konudaki taleplerine olumlu cevap vermekte zorlanması için bir neden yoktu. Ancak, Başkan Obama’yı sevindiren konu Kazakistan’ın Afganistan’a malzeme ve asker taşıyan Amerikan uçaklarına Kazak hava sahası üzerinden geçiş izni verilmesidir. Amerika’dan çıkıp, önce Almanya’ya uğrayan, sonra Orta Doğu üzerinden Afganistan’a ulaşan Amerikan uçakları şimdi Kuzey Kutbu’nu aşarak Rusya ve Kazakistan üzerinden Afganistan’a gidecekler. Böylece maliyetler düşecek, zaman kazanılacak.

Tabii herkesle şans Kazakistan’la gittiği kadar yaver gitmiyor. Japon Başbakanı, Okinawa’daki Amerikan üslerinin durumunun sağlama bağlanması için daha önce yapılmış ricalara “Ben hallederim,” diye cevap vermiş olmasına rağmen, işi sonuçlandıramamış. Çin ile bir anlaşmaya varılıp varılmadığı, varıldıysa bunun neleri kapsadığı belirsiz. Çin petrolünün yüzd on ikisini İran’dan aldığından, İran’a karşı yaptırımlar uygulanmasında isteksiz. Nükleer silahların yayılmasını istemese bile, İran’la cepheleşmeye götürecek yollardan kaçınmak istiyor. Başkan Obama, Çin’in petrol teminine ve bunun getireceği maliyetlerin karşılanmasına yardımcı olunabileceğini söylemiş. Ancak, kesin bir uzlaşıya varılmadığı izlenimi yaygın. Çin, uzun vadeli ilişkilerini sıkıntıya sokacak kısa vadeli tedbirlere başvurktan kaçınmak istiyor. Bu bakımdan Türkiye ile benzer bir tutum benimsediği söylenebilir.

Başkan Obama toplantının büyük başarıyla sonuçlandığını bildirdi. Basında yapılan değerlendirmeler de genellikle olumlu. Nükleer konferans vesilesiyle verilen haberlerde Türkiye’den fazla söz edildiğini söylemek kolay değil. Edindiğim bilgiler, toplantının bilinen pozisyonların tekrarı şeklinde geçtiğidir. İki tarafın başka konularda ortak çıkarı olduğundan ipleri koparack davranışlardan kaçınmalarını olağan karşılamak gerekiyor. Ancak, bu dostane görünüm köklü uyumsuzlukların olmadığını kanıtlamıyor. Tam tersine. Görüşmeler ciddi bir sonucu da uhdesinde barındırıyor. Sorun açık: Türkiye, izlediği yeni tutumla, İkinci Dünya Savaşı sonrası katıldığı Batı camiasından kopma eğiliminde. Bunun çok haklı, anlaşılabilir nedenleri var. AB Türkiye’ye karşı samimiyetsiz ve itici bir tutum içinde. ABD işleri kendine göre düzenlerken, Türkiye’nin de kendi çıkarları yönünde tercihleri olduğunu anlayışla karşılayacakken, fedakarlık istiyor.Gerek AB gerek ABD’nin PKK’ya karşı vaziyet alışları çok geç geldi. Ermeni konusunu Türkiye’nin başına kakarken, Ermenistan’ın Azerbaycan’ı işgalini görmezden gelerek, Türkiye’nin açılım yapmasını istiyorlar.

Maalesef, uluslarası politika bir hakkaniyet değil, bir çıkarlar mücadelesi alanıdır. Sıkıntılı ilişkilerimiz olan bir camiadan kopalım derken, varolduğu bile tartışmalı ve aynı derecede sıkıntılı başka sorunlar yaşayacağımız başka camialara yönelmek iyi bir politika mıdır? Yolumuzu çizmeden bu soruyu iyice düşünmemizz gerekiyor.