İYİMSER BİR YORUM

Duyurular

2017 - 2019 Olağan Genel Kurulu 31 Ocak 2020 Cuma günü saat 18.00'da dernek merkezimizde yapılacaktır. Detaylar için tıklayınız.

Derneğimiz üyesi Sn. Zekeriya ALP; yeni dönem Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu, Merkez Hakem Kurulu Başkanlığı'na seçilmiştir. Kendisini tebrik eder, yeni görevinde başarılar dileriz.

İnşaat Mühendisi A. Naser Şimşek 2. kez Bayrampaşa Belediye Başkan Yardımcılığına seçilmiştir. RUYİAD Yönetim Kurulu olarak kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu uğurda canını veren tüm şehitlerimizi minnet ve şükranla anıyoruz.

15 Mayıs Çarşamba günü; Crowne Plaza Florya "Atrox Restourant'da RUYİAD Geleneksel iftar yemeği düzenleyeceğiz.

Tüm annelerimizin ve anneliği hisseden kadınlarımızın anneler gününü kutluyoruz.

Mübarek Berat kandilinizi kutlar; sağlık, mutluluk ve huzur dolu nice kandiller geçirmenizi dileriz.

İstanbul Ticaret Odası Başkanı Sn. Şekib AVDAGİÇ'i 2 Şubat Cumartesi saat 13.00'te ziyaret edeceğiz. Ziyarete katılacakların Elif Hanım'a 01.02.2019 Cuma saat 14.30 a kadar bilgi vermesi rica olunur.

Bizleri ve çocuklarımızı geleceğe hazırlayan, her zaman en doğru bilgiyi öğretmek için çabalayan tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlarım.

Mevlid Kandilinizi kutlar, huzurlu ve mutlu günlere vesile olmasını dileriz.

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ü, vefatının 80. yıl dönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.

Merhum Alp Ali Şen'e Allah'tan rahmet, Ailesine ve yakınlarına başsağlığı ve sabırlar diliyoruz.

2841

07-08-2011

Prof.Dr.A.İlter TURAN

SİYASET PENCERESİ

Batı karşısında sıradanlaşan yenilgiyi aşmak için modernleşme sürecine devlet kararı ile giren toplumlarda benzer sonuçlar ortaya çıkmıştır. Devlet önce kendisini, sonra da toplumu Batılılaştırarak yenilgiyi durdurabileceğini, gidişi tersine çevirebileceğini ummuştur. Bu süreçte ortaya modernleşmeci bir siyasi sınıf çıkmış, toplumun değişmesi için çoğunluğu kültür alanına inhisar eden değişim politikaları uygulamıştır. Toplumun değişim karşısında sergiledği isteksizlik, genelde bilgisizlik ve cehalet sonucu olarak algılanmış, ciddiye alınmamış, nedenleri üzerinde durulmamıştır.

Böyle bir gelişme modelinin yürürlükte olduğu toplumlarda siyasi rekabete geçiş ve demokrasinin işlemesi sorunlu olmuştur. Değişimin itici gücünü sermayenin oluşturduğu toplumlarda muhalefet iktisadi işbölümünün oluşturduğu sınıfların arasındaki paylaşım sorunlarını düzenlerken, modernleşmeci devlet seçkinlerinin yönlendirdiği toplumlarda modernleşmenin getirdiği kazanımları geriye götürmek isteyen bir olgu olarak algılanmıştır. Siyasi rekabetin maddi paylaşım ağırlıklı olmak yerine yaşam biçimleri üzerine kurulması, uzlaşma alanlarını daraltmış, demokrasiye geçişi zorlaştırmış ve aksayarak işlemesine neden olmuştur.

Biz de toplumsal değişmesini, gtelişmesini savunmacı modernleşme sayesinde gerçekleştirmiş bir toplumuz. Değişmenin itici gücünün iktisadi alana kayması oldukça yenidir. Demokrasiye geçtiğimizde siyasetimizdeki kırılma çizgisi ya da rekabet ekseni ilerici-gerici ayrışmasıydı. Daha sonraki yıllarda çizginin adı sağ-sol olarak değişmişse de içeriği fazla değişmediğinden “sol” açısından ortaya açıklanmaya muhtaç sonuçlar çıkmıştır. Örneğin, “sol” büyük desteğini tuzu nisbeten kuru kentli, eğitim düzeyi yüksek kesimlerden alırken, sola meyletmesi beklenen işçiler, köylüler genellikle sağ partilere oy vermişlerdir. “Sol” bunun bilinçsizlikten, cehaletten kaynaklandığını ileri sürmüş, kendisinden kaynaklanabilecek nedenleri yeterince irdelememiştir.

Zaman içinde, modernleşmeci devlet seçkinlerinde, kitlelerin inisyatifine bırakılan demokrasinin modernleşme kazanımlarını alıp götüreceği endişesi hakim olmuştur. Buna karşılık, bir yandan demokrasi benzemek istediğimiz toplumların temel siyasi düzeni olduğundan, diğer yandan uluslararası bağlantılarımızın başka rejim tercihine olanak bırakmamasından dolayı demokrasiyi sürdürmek gerekmiştir. Bunu gerçekleştirmek için bulunan yol, bazı konuları seçimle gelen hükümetlerin müdahale alanının dışına çıkarmak, ayrıca ordu-üniversiteler-yargı gibi kurumlara modernleşmeyi koruma misyonu yüklemek olmuştur. Bunun demokrasilerde sürdürülebilir bir tercih olmadığı, “sağ” veya eski tabiriyle “gerici” iktidarlara karşı seçmen temelli bir güç oluşturulması gerektiği anlaşılamamıştır. “Sağ” iktidarlar ileri giderse ordu mutlaka frenleyecektir anlayışı, muhalefeti tembelliğe alıştırmıştır. İktidara demokratik mücadeleyle gelmek yerine istemedikleri icraat karşısında askerin uyarısını bekleyen, demokrasiyi özümsememiş muhalefete yabancı değiliz.

Demokratik süreçler ve yaşadığımız hızlı toplumal değişme, iktidarları olağan siyasetin dışındaki mekanizmalar aracılığıyla denetlemeyi olanaksızlaştırmış, bunda ısrar eden kurumların da hırpalanmasına sebep olmuştur. Siyasetin ordu aracılığıyla dengelenmesi ve denetlenmesi artık mümkün değildir. Bu işi ancak güçlü bir muhalefet partisi yapabilecektir. “Solun” seçmenden başka güvenecek kimsenin kalmaması dilerim Türk demokrasisinin önünü açacak bir gelişmenin başlangıcını oluştursun. Evet, iyimser bir yorum ama sanıyorum başka çare yok.