YANILMAYI ÇOK İSTERİM!

Duyurular

2017 - 2019 Olağan Genel Kurulu 31 Ocak 2020 Cuma günü saat 18.00'da dernek merkezimizde yapılacaktır. Detaylar için tıklayınız.

Derneğimiz üyesi Sn. Zekeriya ALP; yeni dönem Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu, Merkez Hakem Kurulu Başkanlığı'na seçilmiştir. Kendisini tebrik eder, yeni görevinde başarılar dileriz.

İnşaat Mühendisi A. Naser Şimşek 2. kez Bayrampaşa Belediye Başkan Yardımcılığına seçilmiştir. RUYİAD Yönetim Kurulu olarak kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu uğurda canını veren tüm şehitlerimizi minnet ve şükranla anıyoruz.

15 Mayıs Çarşamba günü; Crowne Plaza Florya "Atrox Restourant'da RUYİAD Geleneksel iftar yemeği düzenleyeceğiz.

Tüm annelerimizin ve anneliği hisseden kadınlarımızın anneler gününü kutluyoruz.

Mübarek Berat kandilinizi kutlar; sağlık, mutluluk ve huzur dolu nice kandiller geçirmenizi dileriz.

İstanbul Ticaret Odası Başkanı Sn. Şekib AVDAGİÇ'i 2 Şubat Cumartesi saat 13.00'te ziyaret edeceğiz. Ziyarete katılacakların Elif Hanım'a 01.02.2019 Cuma saat 14.30 a kadar bilgi vermesi rica olunur.

Bizleri ve çocuklarımızı geleceğe hazırlayan, her zaman en doğru bilgiyi öğretmek için çabalayan tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlarım.

Mevlid Kandilinizi kutlar, huzurlu ve mutlu günlere vesile olmasını dileriz.

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ü, vefatının 80. yıl dönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.

Merhum Alp Ali Şen'e Allah'tan rahmet, Ailesine ve yakınlarına başsağlığı ve sabırlar diliyoruz.

2608

04-01-2010

Prof.Dr.A.İlter TURAN

SİYASET PENCERESİ

Adettendir. Bir yıl sona erdiğinde, biten yılın muhasebesi yapılır, gelecek yıl için beklentiler dile getirilir. Gelin, biz de öyle yapalım ve 2009’da dış politikamızda olanlara ilişkin fikir yürütelim. Geriye bakıldığında 2009’un dış politikamızda bir dönüm noktası olarak anılacacağını sanıyorum. Son yıllarda Türk dış politikasını iki itici güç belirledi. 24 Ocak 1980 kararlarından başlayarak ekonomimizin gelişmesi ve ihracatın refahımız açısından artan önemi, dış politikamızda iktisadi faktörlerin belirleyiciliğini güçlendirdi. 1981-1991 arasında Varşova Paktı’nın çökmesi, Sovyetlerin Doğu Avrupa’dan çekilmesi, nihayet Sovyetler Birliği’nin dağılması ise, İkinci Dünya Savaşından sonra şekillenmiş dünya güvenlik yapısını değiştirdi. Sovyet tehdidinin ortadan kalkmasının sunduğu ortamda Türkiye daha özerk ve çok yönlü bir dış politika şekillendirdi, uygulamaya koydu.

Türk dış politikasındaki değişim, iç ve dış koşulların seyrine bağlı olarak yavaş gerçekleşmiştir. Bulunduğumuz bölgenin netameli konumu dolayısıyla, ülkemiz dış politikasını uzun vadeli ve sağlam değerlendirmeler sonucu şekillendirmeğe mahkumdur. Nitekim, son otuz yıllık dönemdeki değişmeler, kimin hükümette olduğuna bakılmaksızın istikrarlı bir çizgi izlemiştir. İktidarının ilk döneminde, AKP de Türkiye’nin geleneksel dış politika çizgisini sürdürmüştür. Ancak, 2009 yılında bu politikaya yeni bir boyut eklenmişe benziyor: Dini boyut. Konuyu netleştirmek açısından hemen şunu belirtmeliyim. Türkiye’nin 1980’denberi biçimlenen ve uygulamaya konan dış politikasında nüfusunun çoğunluğu Müslüman ülkelerle ilişkilerinin artması, iktisadi ve siyasi alanlarda işbirliğinin güçlendirilmesi yer alıyordu. Bunun hem Türkiye’nin çevresinde barışın tesisi ve sürdürülmesi gibi güvenlikle ilgili, hem de iktisadi ilişkilerin artması gibi refahla açıklanabilecek gerekçeleri bulunuyordu. Dolayısıyla, AKP hükümetlerinin bu ülkelerle gerçekleştirdiği yoğun temasları, iktisadi işbirliği projelerini dış politikamzıın olağan çizgisinin devamı olarak değerlendirmek doğru olur.

Pekiyi, dini boyut ne demek? Görebildiğim kadarıyla, hükümetimiz özellikle 2009 yılında, ülkemizi Müslüman ülkelerin önderi ve diğer ülkeler nezdinde temsilcisi yapmak, bunu yaparken de dış politikamızda son derece önemli diğer bazı bağlantıları fazla önemsememe siyasetine yöneldi. Bu durumu simgeleyen bazı kritik olayları hepimiz biliyoruz. İsrail’le olan ilişkiler her geçen gün bozuluyor. İsrail’in Gazze saldırısının savunulması mümkün değil. Ancak, ülkenin liderine hakaretle, her vesile ile ölçüsü kaçan eleştirlerle nüfusu Müslüman olan ülke kamuoylarında, bu ülke liderlerinin toplayamadığı sempatiyi toplamaya çalışmak, geleneksel dış politika çizgimizden dini eksenli bir uzaklaşamaya benziyor. Keza, İran’ın nükleer çabalarını tabii bulmak, eleştirmemek, liderlerine onların bile yadırgadığı düzeyde samimiyet göstermek aynı sendromun parçası. Ya Darfur katliamlarının tertipçisi el-Beşir’i Müslümanların adam öldürmeyeceğini ileri sürerek yüceltmeye ne demeli? Somut çıkar ilişkilerinin yerini alabilecek bu yeni çizgi, ülkemizin iç ve dış siyasetinde kapsamlı sorunlara beraberinde getirecektir. Ülkemizi güçlendirmeyecektir. Teşhisimde yanılmayı yürekten isterim, ama yanılmama şansım galiba yüksek.

OKUYUCULARIMIN YENİ YILINI KUTLUYORUM.