KRALIN DÜŞMANI KRALCILARDIR

Duyurular

2017 - 2019 Olağan Genel Kurulu 31 Ocak 2020 Cuma günü saat 18.00'da dernek merkezimizde yapılacaktır. Detaylar için tıklayınız.

Derneğimiz üyesi Sn. Zekeriya ALP; yeni dönem Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu, Merkez Hakem Kurulu Başkanlığı'na seçilmiştir. Kendisini tebrik eder, yeni görevinde başarılar dileriz.

İnşaat Mühendisi A. Naser Şimşek 2. kez Bayrampaşa Belediye Başkan Yardımcılığına seçilmiştir. RUYİAD Yönetim Kurulu olarak kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile bu uğurda canını veren tüm şehitlerimizi minnet ve şükranla anıyoruz.

15 Mayıs Çarşamba günü; Crowne Plaza Florya "Atrox Restourant'da RUYİAD Geleneksel iftar yemeği düzenleyeceğiz.

Tüm annelerimizin ve anneliği hisseden kadınlarımızın anneler gününü kutluyoruz.

Mübarek Berat kandilinizi kutlar; sağlık, mutluluk ve huzur dolu nice kandiller geçirmenizi dileriz.

İstanbul Ticaret Odası Başkanı Sn. Şekib AVDAGİÇ'i 2 Şubat Cumartesi saat 13.00'te ziyaret edeceğiz. Ziyarete katılacakların Elif Hanım'a 01.02.2019 Cuma saat 14.30 a kadar bilgi vermesi rica olunur.

Bizleri ve çocuklarımızı geleceğe hazırlayan, her zaman en doğru bilgiyi öğretmek için çabalayan tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlarım.

Mevlid Kandilinizi kutlar, huzurlu ve mutlu günlere vesile olmasını dileriz.

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ü, vefatının 80. yıl dönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.

Merhum Alp Ali Şen'e Allah'tan rahmet, Ailesine ve yakınlarına başsağlığı ve sabırlar diliyoruz.

2796

08-01-2010

Prof.Dr.A.İlter TURAN

SİYASET PENCERESİ

“Kralın en büyük düşmanı kralcılardır.” Geçen akşam bir yemek sırasında dostum Emekli Amiral Işık Biren’den duydum bu sözleri. Çok hoşuma gitti. Daha önce duymamış olmama şaşırmadım dersem yalan olur. Her mekanda ve her zaman geçerli sözler. Bu özdeyişle anlatılmak istenen acep nedir, isterseniz önce onu biraz irdeleyelim. Başkaları hakkında kararlar verebilecek, bir kısım kaynakları dağıtmak yoluyla bazılarını kazançlı çıkararak sevindirecek, diğerlerini mahrumiyete uğratacak mevkilere gelenlerin etrafında, kaderini mevki sahibinin (kısaca lider diyelim) başarısına bağlamış, onunla birlikte yükselmiş bir ekip vardır. Tabii, kişi liderliğe yükselince, ekibe katılmak isteyenler de artar. Bir kısım zevat liderin etrafında pervane olur, onu memnun ederek kendilerine bir yer bulmaya uğraşırlar. Yer edinenler de, elde ettiklerini kaybetmemek için lideri kızdırmamaya, onu her bakımdan hoş tutmaya gayret ederler. Tehlike burada başlar. Liderin üzülmemesi için, onu üzeceği, kızdıracağı tahmin edilen olaylar ona aktarılmaz veya onu rahatsız etmeyecek biçimde saptırılır. Onun görüşlerine uymayan görüşlerin dile getirilmesinden kaçınılır. Liderin hoşuna gitmeyen şeyler söyleyenler ve yapanlar kötü niyetli ilan edilir. Onların ezilmesi, cezalandırılması, en azından dışlanması istenir.

Aslında karşılaştığımız olay, pek karışık olmayan basit bir çıkar durumudur. Lider sayesinde kendileri de mevki sahibi olanlar, konumlarını kaybetmek istemezler. Güç ve nüfuz sahibi olmak tatlıdır, buna bir de maddi menfaat eklenirse, elde edilen konumu korumak için kişi birçok konuda özveriye açık hale gelir. Güçlerini liderden alanların bunu devam ettirmeleri, doğal olarak, liderin konumunu korumasına bağlıdır. Şayet lider, bu olguyu farketmez ya da cazibesine dayanamazsa, toplumdan gelen sesleri duyamaması, şikayetleri ciddiye almaması, genel çıkarları kollamak yerine çevresindekilerin çıkarını yerleştirmesi kolaylıkla söz konusu olabilir.

Bu tehlikeyi bertaraf etmenin çaresi var mıdır? Vardır da, uygulaması kolay değildir. Liderin kendisini memnun etmeyen şeylerin söylenmesine karşı hoşgörülü davranması, hatta eleştiriyi teşvik etmesi, toplumdan gelen iletişim kanallarını açık tutması, kendisinin olağanüstü bir şahsiyet olduğuna ilişkin iltifatlara itibar etmemesi lazımdır. Sadece çevresini saran ve onun görevde bulunması sayesinde kendileri de kazançlı çıkan kişilerin bu konularda yardımını beklemek doğru değildir. Ne de olsa onlar çözümün değil, sorunun bir parçasıdırlar. Bir kısım kurumsal çözümler oluşturulabilirse de, esas olan liderin kendisinin tehlikeyi farkında olması ve ona göre davranmasıdır.

Ben bu yazıyı niye yazdım diye soracak olursanız, cevabım yok. Bildiğiniz gibi, gerek iktidar partimiz gerek muhalefetimizin liderleri, çevresini dinleyen, her türlü eleştiriye açık olmaktan öteye bunu teşvik eden, toplumla iletişim kanallarını açık tutan mükemmel insanlardır. Fazla iltifattan rahatsız olurlar. Çevreleri sadece ülkeye hizmet aşkıyla yanan insanlarla doludur. Mevkilerini kaybetmekten korkmazlar. Zaten, yazıma başlarken aklıma Zimbabwe Başkanı Mugabe düşmüştü.